Rozdział 84~Ja nie jestem Harry Pitter, pieniędzy nie wyczaruję.

Violetta

Obserwowałam z fascynacją wszystkie widoki, które mijaliśmy, podczas kiedy Leon był skupiony na jeździe.Zauważyłam, że jego prowadzenie auta całkiem różni się od sposobu, którym opanowuje motor.Z samochodem jest bardziej spokojny, rozważny.Za to z maszyną na dwóch kołach nie jest już taki delikatny, szaleje na niej jakby robił to pierwszy raz.Uwielbiam ten błysk w jego oczach, kiedy z niesamowitą prędkością pokonuje kolejne dziury w asfalcie.
-And we danced all night to the best song ever, we knew every line, now I can't remember-podśpiewywał pod nosem Verdas, a kiedy zorientował się, że go przyłapałam, zawstydzony spuścił wzrok i już chciał zmienić kanał w radiu, ale zatrzymałam jego dłoń.
-Zostaw tę piosenkę, przecież wiesz, że kocham twój śpiew.Kontynuuj-poprosiłam, ale on tylko zmarszczył uroczo nos.
-Wiesz, jeżeli pamiętasz jeszcze, jestem mężczyzną.Śpiewanie piosenek One Direction raczej nie sprawia, że wyglądam w twoich oczach na twardziela.
-Hej, Federico ma na dzwonku Katy Perry, przy nim jesteś w miarę męski-zachichotałam, na co on prychnął i chcąc czy nie chcąc, jego noga zaczęła wystukiwać rytm piosenki tego boysbandu.Było to prawie tak śmieszne jak to, kiedy znalazłam w jego telefonie listę odtwarzania z samymi kawałkami 5 Seconds of Summer.
-W miarę?Och, możesz zmierzyć moją męskość, ale weź lepiej jakąś dłuższą linijkę-odparł ze swoim dumnym uśmieszkiem, a ja tylko przewróciłam oczami, bo udało mu się wytrzymać zaledwie jakieś kilka minut bez powiedzenia zdania nie zawierającego podtekstu.

Dalej jechaliśmy w ciszy, a ja naprawdę niecierpliwiłam się, nie mając pojęcia w jakim kierunku zmierzamy.Miałam tylko wielką nadzieję, że szatyn nie chciał zrobić mi jakiejś niespodzianki, bo całkiem bym na nią nie zasługiwała, a moje sumienie nie dałoby mi spokoju, nawet gdybym przez rok oddawała swoje jedzenie ślepym kociakom.Może schudłabym wtedy?Hm, przy Leonie zaczęłam naprawdę dużo jeść, ale przy nim nie można inaczej funkcjonować.Patrząc w dół na mój brzuch lekko zmarszczyłam czoło.Nie widziałam zbytniej różnicy w swojej figurze niż kilka miesięcy temu, ale może oddawanie pokarmu kotom nie byłoby taką złą dietą?Albo oddawanie go Leonowi!Od razu odwdzięczyłabym mu się wtedy za tą imprezę i Brada.

-Kochanie, wysiadamy-wyrwał mnie z myślenia głos chłopaka.Popatrzyłam na niego zaskoczona i uśmiechnęłam się, co odwzajemnił puszczając mi oczko i hej, to było strasznie słodkie.

-A gdzie tak właściwie mnie wywiozłeś?-zapytałam rozglądając się po okolicy.

Wydawało mi się, że byłam w tym miejscu po raz pierwszy.Wokoło było dużo zieleni, pola wydawały się nie mieć końca.W oddali widziałam chyba las, ale mogła to być równie dobrze polana z wysokimi krzewami.Ostatnio pogorszył mi się wzrok.Po lewej stronie za to rozciągały się pasma kilku domków i zanim zrozumiałam co się dzieje, Leon już był na podeście jednego z nich.Szybko do niego podbiegłam, a on owinął swoim ramieniem moją talię, przyciągając mnie bliżej.Była to wręcz idealna pozycja do wdychania jego perfum, które wierz lub nie, przypominały mi zapach twixa.Czy on serio jadł batona zaraz po kebabie?Nie ważne, ten słodki zapach wymieszany z jego wodą kolońską był nieziemski.

-Gdzie jesteśmy?-powtórzyłam pytanie, zatrzymując jego dłoń przed przyciśnięciem klamki.

-Pomyślałem, że nigdy nie poznałaś całej mojej dalszej rodziny.To dom wujka, będą też moje kuzynki, spotkałaś chyba tylko jedną.No i możliwe, że będzie też ciotka, ale to raczej wątpliwe, ona jest pielęgniarką i zawsze kiedy przychodzę to jest akurat w szpitalu.O Chryste Panie, a jeżeli ona tylko przeczekuje ten czas, kiedy ich odwiedzam w jakimś schowku, bo tak naprawdę mnie nienawidzi?Tak, to na pewno to.Od zawsze nie chciała mi dawać słodyczy-wyszeptał mi do ucha z przerażeniem w oczach, ale widziałam jak podświadomie nie mógł wstrzymać śmiechu.

-Kochanie, a może nie chciała zepsuć ci ząbków?

-Kurde, możliwe.Często ją gryzłem, pewnie lubiła to-zachichotał, a ja tylko popatrzyłam na niego zdziwiona.Mój chłopak gryzł ludzi, to jest okej, prawda?-Och, nie martw się.Ciebie też mogę podgryźć-wymruczał mi do ucha i złapał lekko zębami mój płatek ucha.I cholera, to było gorące.

Na całe szczęście nie kontynuował tego ruchu, bo jeszcze zemdlałabym z podniecenia, a to raczej nie byłoby dobre wrażenie na jego rodzinie.Oczywiście jego wujka już kiedyś poznałam.O ile się nie mylę, było to kiedy Leon i Pasquarelli zaginęli w Polsce.Czasami do dziś zastanawiam się jak oni to zrobili.Zrozumiałabym, gdyby obudzili się na drugim końcu miasta, ale na drugim końcu świata?

-Leon!-usłyszałam pisk wydobywający się z ust brunetki, która rzuciła się na zielonookiego tak szybko, jak tylko go dostrzegła.

Czy każda kobieta reaguje tak na widok Leona, czy tylko mi się wydaję?

Kiedy wreszcie wyściskał się z dziewczyną, a trwało to dosyć długo, postanowił przedstawić mnie szmaragdookiej.Ściskając jej rękę uśmiechnęła się do mnie, a ja mogłam przysiąc na Boga, że każdy z rodziny Verdasa jest jakąś cholerną pięknością.Selena - bo tak jak się okazało miała na imię, była naprawdę ślicznotką.Miała te same dołeczki, które gościły na twarzy mojego chłopaka i ten sam zabójczy odcień oczu.Tak samo z resztą było z jego drugą kuzynką, która leżała na kanapie i od razu rzuciła nam się na szyje, gdy nas zobaczyła.Arianę poznałam już wcześniej, ale nigdy nie rozmawiałyśmy ze sobą dłużej.

-Ojciec poszedł do toalety i zabrał ze sobą telefon, więc może to być dłuższe posiedzenie-zachichotała kuzynka, odpowiadając gdzie jest Peter, a ja zaczęłam się wprawiać w kompleksy, ponieważ one były takie szczuplutkie, a Leon naprawdę wpychał we mnie mnóstwo jedzenia i kiedy stałam obok nich, czułam się jakbym była jedną wielką kulą tłuszczu.O boże, chyba zaczęłam przesadzać.Kiedyś napiszę o moim życiu dramat.Chociaż bardziej pasowałaby komedia katastroficzna.

-Violu, Leon dużo opowiadał nam o tobie.Mogłabyś nam coś zaśpiewać?Mówił, że jesteś prawie tak dobra jak on pod prysznicem-poprosiła Sel, a ja spiorunowałam Verdasa wzrokiem.

-Prawie?Zaraz zadzwonię do koleżanki, która jest na prawie i oskarżę cię o znieważenie-prychnęłam szczypiąc go w łokieć.

-A tak naprawdę nie mógł skończyć ględzić o tym jak wspaniała jesteś, jak dobra, mądra, piękna i utalentowana, i wiesz co?Chyba nasz kuzynek raz w życiu miał rację-uśmiechnęła się Ari, a ja poczułam, że naprawdę pokocham te dziewczyny.

Postanowiliśmy pooglądać telewizję, akurat leciał całkiem fajny film z Leonardo DiCaprio oraz była to kolejna idealna okazja do wtulenia się w tors szatyna.Kiedy śmialiśmy się wniebogłosy przy jednej ze scen wilka z wall street, przysiadł się do nas wujek Leona.I to było na początku serio dziwne, bo na ekranie migotały sceny seksu, a to był jego wujek i chyba nie tak powinien wyglądać wieczór z rodziną ukochanego.

-A jak tam u Ernesta?Mój braciszek jest nadal pojebany czy może pojebany?-zagadał mężczyzna, kiedy reklamy przerwały nam seans.Najwidoczniej Peter był takim samym żartownisiem jak reszta tej rodziny.

-Kategorycznie pojebany-zaśmiał się Leon, a ja zgromiłam go ponownie wzrokiem.Nie lubiłam gdy przeklinał przy bliskich i na dodatek mówił tak o ojcu.-No co?Taka jest prawda-wzruszył ramionami, a ja nie ciągnęłam dalej dyskusji, bo cóż.Taka faktycznie była prawda

-A jak u ciebie?Słyszałem, że jesteś aktorką!Hah, a ja zawsze sądziłem, że to mój bratanek będzie grał, w końcu potrafi odstawić niezłe przedstawienie.Słyszałaś o tym, jak udawał, że ma złamaną nogę tylko dlatego, by dostać kule?Spryciarz używał ich jak różdżkę!Jakby nie mógł się bawić w Harrego Pittera używając gałązki.

-Pottera, tato.

-Jakiego portfela?Nie mam drobnych, Arianko.Ja nie jestem Harry Pitter, pieniędzy nie wyczaruję.Skoro o magii mowa, to może wyczarujemy coś w kuchni?Albo najlepiej wykorzystamy naszego maga, by coś upichcił-starszy Verdas skierował się do młodszego z ich rodu.Ten z uśmiechem skinął głową i ruszył do kuchni.To było naprawdę dziwne, bo on tak po prostu się zgodził.Od razu zaoferowałam, że mu pomogę i podreptałam za nim.Przez chwilkę patrzyłam zszokowana na niego i naprawdę nie mogłam wydusić słowa.Kiedy zauważył, że jestem całkowicie zatkana, uniósł brwi i jakby nigdy nic zapytał o co chodzi.

-Ja po prostu chyba pierwszy raz widziałam, jak ktoś poprosił cię o gotowanie, a ty bez żadnego komentarza czy odzywki typu 'odpłacisz mi to w naturze' ruszyłeś tyłek i zrobiłeś to-wydukałam, nie mogąc wyjść z podziwu.On tylko zaśmiał się i przyciągnął nie do siebie.

-Wolałbym aby ktoś inny niż mój wujek, spłacał mi długi jedzeniowe w naturze-wyszeptał sugestywnie, błądząc dłonią w moich włosach.

-Na przykład Feder?Bo to do niego tak krzyknąłeś ostatnim razem-zachichotałam, drocząc się.

-Miałem na myśli kogoś innego-bezczelnie wlepił gały w mój dekolt-ale wiem, że chętnie oglądałabyś mnie i jakiegoś chłopaka, robiących to na blacie kuchennym.

-Robiących co?-zapytałam głupio.

-Robiących kisiel, oczywiście.A o czym myślałaś, zboczuszku?-zapytał, a moje poliki jak na zawołanie zaczerwieniły się, bo cholera, myśl o Verdasie ocierającym się o innego faceta sprawiła, że podnieciłam się, choć było to piekielnie chore.

Violetto, zatrzymaj swe dzikie żądze i uspokój wyobraźnię.

Na całe szczęście Leon odpuścił temat, mimo że w myślach na pewno cieszył się z mojego zakłopotania w tamtym momencie.Podczas gdy wyciągał z szafki miskę, poczułam jak moja tylna kieszeń wibruję i chociaż mój chłopak uznał, że noszę w spodniach wibrator, to muszę go zawieść.Był to tylko telefon.Odblokowałam go, spoglądając ulotnie na tapetę telefonu i weszłam w nową wiadomość.

Od : Brad

Kiedy powtórzymy noc, koteczku?

O kurwa.


******
Heejka kochani! :D
Dzisiaj jest środa, racja?
Czy tylko ja kompletnie straciłam poczucie czasu przez wakacje? :'D
Ten rozdział był gotowy już w poniedziałek, a ja naprawdę nie wiem dlaczego dodaję go dopiero dziś!
Niektórych rzeczy nie zrozumiemy nigdy. XDXD
Chyba jeszcze tego nie robiłam (a jeżeli zrobiłam to poudawajmy, że nie), więc życzę wszystkim wspaniałych wyjazdów, podróży i aby to były najlepsze wakacje w naszym życiu ^^
Dziękuję za wszystkie wasze komentarze aniołki i życzenia urodzinowe :33
Kocham <33
Buziaki ;**
<33