Rozdział 23-Zdemolowaliście mieszkanie!

Ludmiła

Obudziłam się w objęciach mojego wspaniałego chłopaka, który jeszcze spał.Tak go kocham!Postanowiłam nie budzić go.Wyglądał tak słodziutko, nie mogłabym tego zrobić.
Cichutko wstałam z łóżka i napisałam na kartce "Kochanie,umówiłam się z Violą, nie chciałam cię budzić,buziaki".Szybciutko się ogarnęłam, wyszłam z domu i udałam się do naszej ulubionej galerii.
-Cześć Viola!-krzyknęłam gdy ujrzałam przyjaciółkę.
-Hejka!Może pójdziemy do kawiarni?
-Pewnie-oznajmiłam i już za kilka sekund byłyśmy na miejscu.Zamówiłam małe latte i podeszłam zająć stolik.Chwilkę później dołączyła się do mnie brunetka z kubkiem gorącej czekolady.
-Kakao?Serio?
-No co?Kocham czekoladę!
-Nie mów tego Leonowi, bo będzie zazdrosny.
-Dobra, dobra, a jak tam z Federico?
-Wspaniale...Wczoraj przygotował sałatkę i oglądaliśmy film...Czuje, że naprawdę go kocham.
-Nawet nie wiesz jak się cieszę!To takie słodziutkie.
-A jak z Leonem?Nie rozpieprzył ci jeszcze psychiki?
-Cudownie...Również czuję, że to naprawdę coś poważnego.Gorzej tylko z moim ojcem, okazało się, że cały czas mnie okłamywał.
-Ale jak?Co się stało?
-Dowiedziałam się, że mam ciotkę.Angie.-powiedziała, a ja natychmiast wyplułam pyszną kawę ze zdziwienia.Kelner umyje stolik, co nie?
-Chodzi ci o Angie?Naszą nauczycielkę śpiewu?
-Tak.Szkoda tylko, że dowiedziałam się tego dopiero po 17 latach...
-To straszne.Naprawdę współczuję-polożyłam dłoń na ramieniu brązowookiej i uśmiechnęłam się pocieszająco.-A kiedy twój ojciec wychodzi ze szpitala?
-Nie mam pojęcia i szczerze to nie chce żeby w ogóle wychodził, po tym co mi zrobił...
-A gdzie ty na razie mieszkasz?
-U Leona.
-Uuuu...!I jak tam??No sama wiesz....-powiedziałam ruszając brwiami do góry.
-Luśka!Jeszcze nie jestem pełnoletnia!
-Jedno nie wyklucza drugiego!
-Możemy zmienić temat?-poprosiła speszona.
-No dobrze.Już niedługo będziesz miała 18!-powiedziałam, a raczej krzyknęłam podekscytowana.
-No i..to dopiero za dobre kilka miesięcy.
-Nieważne!Musimy znaleźć sukienki na twoją imprezę!
-Na jaką imprezę?
-Sama nie wiem, ale jakaś na pewno będzie!
-Dobrze, to może chodźmy do jakiegoś sklepu.
-Oki-powiedziałam uradowana i ruszyłam w stronę wyjścia.Niestety pech sprawił, że wpadłam na jakiegoś typka poprawiającego fryzurę w telefonie.Co za laluś!
-Witaj lala-powiedział.
Już wiedziałam, że go nie polubię.
-Przez ciebie mam całą bluzkę w kawie!-warknęłam mocno wkurwiona.Oj, lepiej nie wkurzaj Ferro, gagatku.
-Och...Przepraszam, ale za to spotkałaś na swej drodze Jamesa Diamonda, a twój dzień stał się piękniejszy!
-Posłuchaj!Po pierwsze mam chłopaka!Po drugie, twoje teksty na podryw są po prostu prostackie i bezczelne!A po trzecie nie lubię takich lalusiów jak ty!
-Okej,to kiedy się umawiamy?
-Ty w ogóle mnie słuchałeś?Nigdy się z tobą nie umówię!!A mój chłopak jest ładniejszy od ciebie!
-Hueh...Nie no, nieźle się uśmiałem!Jak coś,to jestem Diamond, James Diamond.
-A ja jestem wkurzona, mocna wkurzona!
-Ciao Bella!-powiedział i poprawiając swój fryz wyszedł z kawiarni.
-Co za palant!Nienawidzę takich gości!-krzyknęłam oburzona do Violi-pójdziesz ze mną kupić nową bluzkę, bo ta się do niczego nie nadaje.Przy okazji muszę odreagować.
-Oczywiście, chodźmy-powiedziała Viola i ruszyłyśmy do mojego ulubionego sklepu.Po kilku minutach kupiłam odpowiedni sweterek i ruszyłyśmy na dalsze zakupy.
-Dziwne, że Leoś nie dzwoni.
-A ty jak zawsze tylko o nim-westchnęłam znudzona.
-No bo on zawsze dzwoni, a teraz nie.Może coś mu się stało?
-Pewnie siedzi z Federem przed grami.
-Racja-powiedziała Violetta  i uśmiechnęła się do mnie.Po kilku godzinach zakupów pojechałyśmy do domu Federico, ponieważ mieliśmy się tam spotkać.Gdy otworzyłyśmy drzwi, przeraziłyśmy się.Wszędzie pełno było dymu, meble jakieś połamane, a na dodatek Fede i Leon biegali i nawalali się gaśnicami.
-CHŁOPAKI,CO WY WYPRAWIACIE!!?-krzyknęłam
-Mmmmy?Nicc...
-Jezus Maria!!Jedzenia się pali!Co wy robicie?!-krzyknęła Viola i natychmiast zdjęła patelnie z gazu.
-Po co wam te cholerne gaśnice?
-I co zrobiliście z meblami?-krzyczałyśmy na naszych chłopaków na zmianę.
-Gadać!NATYCHMIAST.
-A więc było tak, graliśmy sobie spokojnie na PC, ale nagle zjawiła się pszczoła!-krzyknął Leon.
-Tak!Ona była ogromna!-dodał mój chłopak.
-Ale co wspólnego ma pszczoła z prawie spalonym i zdemolowanym domem???
-A więc, jak na bohaterów przystało, chcieliśmy zabić tą pszczołę.
-Iiiii...?
-I wziąłem gazetę i zacząłem ją gonić-powiedział Feder.
-No, ale ona była za mała i nie mógł w nią trafić więc pomyślałem, że ja z moim świetnym refleksem zabije ją natychmiastowo,wziąłem krzesło i rzuciłem w nią.
-Poczekaj,poczekaj, rzuciłeś w owada krzesłem?-spytałam rozbawiona i zarazem wściekła.
-Nnno tak...Ale to nie był owad tylko krwiożercza bestia!
-A co było dalej??
-Verdas prawie trafił więc postanowiłem zagrać taką samą taktyką i rzuciłem w nią książkami, lecz przez przypadek trafiłem w telewizor-powiedział, a ja dopiero teraz ogarnęłam, że jego telewizor leży stłuczony na podłodze.
-Co było dalej?
-Poleciałem zobaczyć co z plazmą,i przez przypadek, wylałem sok na sofę.Niestety gdy Federico przechodził przez kanapę poślizgnął się i upadł na stolik.Szklany stolik.-powiedział Leon.
-Boże, nic ci nie jest?
-Nie,ale mojemu xboxowi jest.
-Co się z nim stało?-zapytała ze strachem w oczach Viola.
-A więc Leon pomógł mi wstać i postanowiliśmy, że razem zabijemy tę pszczołę.
-Pszczoła i xbox?
-No, bo wspaniali my zabiliśmy ją i postanowiliśmy uczcić to grając.
-Aha...Czyli zostawiliście połamane krzesło, rozbita plazmę, stłuczony stolik i poszliście grać?!-krzyknęłam.
-Tak.
-Ale zapomniałaś o jednym, zabiliśmy potwora.Coś mi się za to należy-powiedział Verdas wskazując na swój policzek do Violi.
-Ty chyba śnisz!Zdemolowaliście mieszkanie!
-Wcale, że nie!
-Poczekajcie!Ja nadal nie wiem co się stało z xboxem!
-A więc nagle zgłodnieliśmy i postanowiliśmy zrobić naleśniki.Zmiksowaliśmy składniki i tak dalej, i tak dalej lecz przypomnieliśmy sobie, że jeszcze nie przeszliśmy misji w grze.Ale oczywiście nastąpiła walka o to kto gra pierwszy więc ustaliliśmy, że kto wygra w chińczyka ten gra pierwszy.Gra była zacięta, cały czas kuliśmy się nawzajem, emocje sięgały zenitu i nagle BUM!Czujemy dym.Od razu pobiegliśmy po gaśnice, lecz Federico po tym jak ją wziął pobiegł do salonu i zaczął grać jako pierwszy, a jeszcze żaden z nas nie przeszedł chińczyka.Od razu pobiegłem z gaśnicą by pokazać mu co to znaczy zachowywać się odpowiedzialnie i zacząłem się z nim przepychać, żeby zagrać przed nim.Niestety w trakcie przepychanki gaśnica Federa wyślizgnęła mu się z rąk i trafiła w xboxa .Zaczęliśmy się kłócić o to kogo to wina,więc pomyśleliśmy, że ten kto pierwszy będzie cały w tym czymś co wychodzi z gaśnicy przegrywa i będzie to jego wina. A później przyszłyście wy-powiedział Verdas szczerząc się jak głupi.
-I uratowałyśmy dom-dopowiedziałam.
-Ej, ale co wy teraz zrobicie?
-Mam pomysł!-krzyknął na cały głos Leoś Leon.Dlaczego ja nadal o nim tak myślę?
-Jaki?Masz zamiar wygrać w totka i wybudować mi nowy dom?-zapytał sarkastycznie mój zdenerwowany chłopak.
-Myślałem,że moglibyśmy wynająć sobie mieszkanie.
-Stary!To świetny pomysł!!!
-Nie wydaje mi się!-powiedziała Viola.
-Ale dlaczego?
-No bo co na to na przykład twoi rodzice?
-Violu,on dwa miesiące temu miał osiemnastkę,ja z resztą od pięciu miesięcy również jestem pełnoletni-powiedział Fede.
-Oh...o okej,powiedziałam a chłopcy poszli przynieść nam coś do picia.
-Ludmiła!Ty zwariowałaś?!Na prawdę pozwolisz im zamieszkać razem?Popatrz co zrobili z tym mieszkaniem w kilka godzin!-powiedziała gdy zostałyśmy same.
-Tak,ale myślisz że oni znajdą sobie coś?A nawet jeżeli coś wynajmą,to na pewno nie wytrzymają ze sobą nawet jednego dnia.
-Racja!Jesteś genialna!
-Wiem,wiem...

Violetta

Posiedzieliśmy jeszcze kilka godzin w zdemolowanym mieszkaniu Federa i poszliśmy z Leosiem się przejść.

-Leoś,a ty tak na poważnie chcesz z nim zamieszkać?

-Nie wiem...rodzice dobijają mnie już do szału,więc chciałbym się już usamodzielnić.

-Ty usamodzielnić?Jako dziecko mieszkałeś w sumie sam!

-No tak,ale teraz oni przyjechali i chyba na serio mają zamiar być "dobrymi rodzicami".Ale nie gadajmy o tym kocurku dobrze?Z resztą i tak nie będę z nim mieszkał wiecznie.

-Chyba nie ogarniam.

-No bo przecież,kiedyś zamieszkamy razem.

-Mmy?-zapytałam.Trochę mnie tym zdziwił,nie wiedziałam że jestem dla niego aż tak poważna.

-Tak,oczywiście jeżeli będziesz chciała.

-Oczywiście!Tylko jeszcze nie teraz-dodałam grożąc mu palcem.

-No pewnie.

-A może przyjdziesz dziś na noc do mnie?Ramallo musiał wyjechać w sprawach biznesowych za mojego tatę,a Olga bojąc się że ją zdradzi pojechała z nim,a ja nie chce być sama.

-Jasne!

-Tylko pod jednym warunkiem,masz mi nie spalić mieszkania!

-Nie obiecuję-powiedział i delikatnie musnął moje usta.Ja oddałam pocałunek i dalej ruszyliśmy w ciszy.Spacerowaliśmy pomiędzy alejkami,lecz nagle moje oczy zaszkliły się.Wszystkie wspomnienia powróciły razem z nim.Starałam się wyprzeć to z pamięci i prawie udało mi się.Nawet nie pamiętałam tego zdarzenia,lecz zjawił się ON,znowu,a wszystko co było powróciło ze zdwojoną mocą i uderzyło moją głowę tym koszmarem. Zaczęłam biec,uciekałam,uciekałam przed tym,nie mogłam pozwolić na to by wszystko zaczęło się od początku.

******

Siemanko kochani :*
Przepraszam,przepraszam że tak długo nie dodawałam rozdziału ale nie miałam internetu...znowu....
Co do rozdziału to...nie jest one najlepszy...i najdłuższy...jest po prostu mój,a jak mój to badziewny i idiotyczny!
Pomóżcie mi!Chcecie żeby Verdas i Feder wynajęli sobie mieszkanie?
Wiem...w większości Leon mieszka z Violą jak są jakieś przeprowadzki ale czuję że w tym domu mogło by się dziać...
No cóż...pożyjemy zobaczymy!
Pojawił się James Diamond....chcielibyście żeby został on na dłużej??
Bo sama nie wiem....
A może jakaś nowa postać?
Jedzie ktoś na VL??
Bo ja nie... :(
Buziaczki koffani!!!
Koffam!
I zachęcam do....komentowania!
Wtedy rozdziały będą szybciej ;)
Jeszcze raz całuski itp...
Papatki
<33
Macie tu jeszcze wykreślankę :D
Kto będzie mamą???